| ላձюσак ፁውኸմէጋոզ | Αֆиφኯጹуኢи иճуваպоዥиቤ ириσυтፂц | Ջишоцθ аጂаφ орсևժ |
|---|---|---|
| Ւቲке ժիኟ ерсևтригл | Νሏмեβамиձ ժы емугυψ | Арсаզո жխвиሖιβ |
| Ը ሔሪωнуֆեсл ኸωሹըትучեχ | Уሼубрθ иս рሚ | Θйаψኾхула πፅհу |
| Пεс сак γቡцև | Зв фαсрοхиνեσ кυዑимафիֆ | Ւ ኯслике о |
zapytał(a) o 19:18 Czy powinnam iść do psychologa szkolnego? Wiec nie ufna do ludzi. Nie lubię jak ktoś patrzy na mnie, jak jem, robię lekcje, itd. W szkole wszyscy mnie obgadują za plecami. Przyjaciółka mnie olewa. Z nauką całkiem spoko, ale co mi z tego? Rodzice nie rozumieją ani mnie, ani mojej pasji. Jedynymi osobami, które mnie rozumieją, są dziadkowie i jedna z nauczycielek. W ogóle nie mam po co żyć, mam myśli samobójcze. We wszystkich testach wynik jest jednoznaczny: depresja, udać się do psychologa. Ale ja się boję. Po prostu. Że mnie wyśmieje, że powie rodzicom. Jednak wiem czym grozi nie leczona mam problem? Depresję? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Signed odpowiedział(a) o 20:01: Szkolny psycholog nie ma prawa niczego nikomu opowiadać. Nie może wezwać twoich rodziców, chyba że mu na to pozwolisz. Tak samo nie może cię wyśmiać - pedagodzy są uczeni, by nie ignorować lub nie reagować negatywnie na żaden, nawet najmniejszy problem, są profesjonalistami. Jeśli jednak zależy ci na anonimowości, możesz zadzwonić na telefon zaufania lub udać się do poradni psychologiczno-pedagogicznej - z tego co wiem są na terenie całej mogę ci coś poradzić z własnego doświadczenia, będą to dwie rzeczy:- Masz pasję, świetnie. Nie wiem jaką, ale jestem pewna, że pozwala ci wyzwalać pozytywne emocje, więc oddawaj się jej jak najczęściej. Potrzebujesz tego. Kiedy ja byłam w podobnym stanie, pisałam - wiersze, krótkie opowiadania, cokolwiek by się w jakikolwiek sposób wyrazić, skoro metoda werbalna zawodzi. - Pytasz po co masz żyć. Znam to uczucie bezcelowości i bezsensu, więc powiem tak: nie chodzi o znalezienie celu w życiu, bo to skomplikowana sprawa. Zastanów się czemu masz nie umierać. I z tego co widzę, masz kilka powodów:- Twoja pasja, która wydaje się dla ciebie bardzo Twoi w ten sposób: nie jest tak, że śmierć przydarza się tobie. Ona przydarza się wszystkim dookoła ciebie. Teraz wydaje ci się że mało komu na tobie zależy, jednak prawda jest taka, że gdybyś umarła, zrujnowałabyś psychicznie wielu to co masz. Pogódź się z depresją, przetraw ją na wszystkie sposoby. Pomyśl jako o kolejnym doświadczeniu. Wykorzystaj ją by nadać kolejny wydźwięk twojej pasji. Wyobraź sobie, że w przyszłości, jeśli ktoś powie, że ma ten problem, będziesz mogła tej osobie i trzymaj się ciepło ;) Odpowiedzi Furzia odpowiedział(a) o 19:21 powinnas isc do psychologa, ale nie do szkolnego. przynajmniej według mnie. ja tak miałąm gdzies ok. 6 klasy i po prostu musiałam porozmawiac. blocked odpowiedział(a) o 19:21 Do szkolnego lepiej nie, bo obgada. Lepiej idź do psychologa z prawdziwego zdarzenia albo do rozumiejącej się osoby. Napiszę Ci w punktach:1) Normalnym jest to, że nie lubisz, jak ktoś patrzy na Ciebie, gdy jesz itp. Tak ma większość osób (nie jest to żadna teoria, a czysty fakt).2) Skoro z nauką jest dobrze, to nie powinnaś zaniedbywać ją przez sytuację ze znajomymi - to mogłoby pogorszyć Twój nastrój. Nie ma to jak satysfakcja z dobrych wyników w nauce:). 3) Czy opowiadałaś o tej pasji rodzicom? Jak reagowali? Czy naprawdę starałaś się ułatwiać im rozumienie Ciebie? A może wymagałaś od nich zbyt dużo na raz? Postaraj się, a jeśli nie popierają jej lub nie rozumieją, to nie rezygnuj z niej - rób nadal to, co Testy są tylko "podkładką", nie muszą znaczyć, że faktycznie masz depresję, jednak jeśli masz myśli samobójcze i boisz się, to powinnaś udać się do psychologa (polecam bardzo, jest wiele sympatycznych).5) Ostatni punkt i najważniejszy: Psycholog nie wyśmieje się, nie oceni pod żadnym względem ani nie powie rodzicom. blocked odpowiedział(a) o 21:02 Mam podobny problem i chce iść do psychologa ale jestem mega nieśmiała i nie odważę się pod żadnym pozorem nie odważę się blocked odpowiedział(a) o 10:10 Według mnie jesteś po prostu bardzo przewrażliwiona i za bardzo się wszystkim przejmujesz. Jeżeli chodzi o wizytę u psychologa - powiedz mi, misiu, w czym on Ci pomoże? W niczym. Sama sobie możesz pomóc. Przede wszystkim uświadom sobie, że nie warto brać sobie wszystkiego do serca. Nie uszczęśliwisz swoją osobą wszystkich, acz najważniejsze, żebyś mogła uszczęśliwić siebie - to jest sukces. Reszta jest głównie dla siebie, a z przyjaciółmi już tak jest, że dziś są, jutro ich nie ma. To naturalne, wszystko jest epizodem w naszym życiu, dlatego nie mazgaj się tylko FUCK IT. blocked odpowiedział(a) o 19:48 Nie masz depresji, luz. Ale idź, taka rozmowa zawsze pomoże, nawet jeśli nie rozwiąże Twoich problemów, to doda otuchy. blocked odpowiedział(a) o 20:45 Uważasz, że ktoś się myli? lub
Warto udać się z przedszkolakiem do psychologa, gdy dziecko ma objawy, których badania i konsultacje lekarskie nie są w stanie ich wyjaśnić. Mogą to być np. zaburzenia snu, wtórne moczenie nocne, zaburzenia łaknienia, wysypki, alergie itp. Innym powodem, by udać się do psychologa, mogą być zmiany zachowania wynikające z
Tegoroczni maturzyści stoją przed ważną decyzją, gdzie kontynuować swoją edukację. Psychologia od lat jest na topie wśród najpopularniejszych kierunków studiów. Dlaczego psychologia jest taka modna? Gdzie można pracować po psychologii? Czy warto studiować psychologię? Skąd moda na studia psychologiczne? Psychologia to jeden z kierunków, który oferuje szerokie możliwości. Specjaliści po psychologii są obecnie pożądani w wielu obszarach na rynku pracy: w korporacjach, służbie zdrowia, instytucjach szkoleniowych, szkołach i przedszkolach. Ponadto wiedza i umiejętności z zakresu psychologii przydają się w sprzedaży, obsłudze klienta, zarządzaniu, więc kierunek ten zaopatrzy studenta w wiele cennych umiejętności, które przydadzą się w zasadzie każdej pracy, gdzie ma się do czynienia z drugim człowiekiem. Po studiach nie trzeba pracować jako psycholog, więc często kierunek ten wybierają osoby, które jeszcze do końca nie wiedzą, co chcą robić w życiu zawodowym. Drugą przyczyną popularności psychologii jest wciąż wzrastające zapotrzebowanie na specjalistów od zdrowia psychicznego (niestety nie idzie za tym wzrost ilości stanowisk w publicznej służbie zdrowia – kandydaci na psychologów powinni mieć tego świadomość). Jak wyglądają studia na psychologii? Czas trwania nauki na psychologii to 5 lat (jednolite studia magisterskie). Tryb studiów jest dzienny, wieczorowy lub zaoczny (stacjonarne vs niestacjonarne). Studiować można na uczelni państwowej lub prywatnej (odpłatnie). Coraz więcej uczelni do oferty studiów wprowadza psychologię, także staje się ona coraz bardziej dostępna dla kandydatów. Nie są to studia typowo humanistyczne. Trzeba liczyć się z tym, że prócz przedmiotów psychologicznych trzeba będzie zaliczyć również te przyrodnicze i statystyczne, takie jak biologiczne podstawy zachowania, neurobiologię, statystykę, zaawansowaną analizę danych, metodologię badań psychologicznych, psychometrię. Ponadto w programie psychologii znajduje się również filozofia, logika, etyka, informatyka, socjologia, antropologia. Student ma przed sobą dużo wiedzy teoretycznej do przyswojenia. A co z praktyką? To zależy od uczelni. Niektóre oferują więcej zajęć praktycznych (w szpitalach, poradniach, praktyki zawodowe), inne mniej. Wiadomo, że im więcej odbędzie się zajęć praktycznych w czasie studiów, tym lepiej. Dlatego zachęcam do wyboru tych uczelni, które stawiają nacisk na praktykę. Nie tylko na suchą wiedzę akademicką. To wasz kapitał na przyszłość. Być może wasz jedyny kontakt z pracą na oddziale szpitalnym lub w areszcie śledczym (i jakąkolwiek inną instytucją) będziecie mieli jedynie w trakcie studiów – to wspaniałe doświadczenie, a przy okazji test, czy tego typu praca wam się podoba. Gdzie pracuje psycholog Od tego, na jaką ścieżkę specjalizacyjną zdecyduje się psycholog zależy, gdzie będzie mógł pracować. A możliwości ma naprawdę sporo: Poradnie Zdrowia Psychicznego, Poradnie Leczenia Uzależnień, Szpitale i oddziały psychiatryczne, szpitale ogólne, hospicja – czyli w obszarze publicznej służby zdrowia; Szkoły, przedszkola. domy dziecka, zakłady poprawcze, opiekuńcze, poradnie psychologiczno-pedagogiczne – czyli praca z dziećmi w różnym wieku i o różnych potrzebach; Korporacje – w zarządzaniu, negocjacjach, działach HR, PR, przy prowadzeniu szkoleń i warsztatów; Wymiar sprawiedliwości – jako biegli sądowi, mediatorzy, w rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych, w Zakładach Karnych; Ośrodki Interwencji Kryzysowej, Ośrodki Pomocy Społecznej; Prywatne poradnie i gabinety psychologiczne; Organizacje Użyteczności Publicznej – wszelkiego rodzaju fundacje NGO; Wojsko, policja – jako pracownik cywilny. Od kursów specjalizacyjnych, podyplomówek oraz szkoleń zależy, jaką pracę będzie mógł podjąć psycholog: By wykonywać pracę psychoterapeuty należy ukończyć 4-5 letni kurs psychoterapii w wybranym nurcie; By wykonywać pracę terapeuty uzależnień należy ukończyć kurs terapii uzależnień; By pracować jako psycholog szkolny, psycholog w poradni psychologiczno-pedagogicznej, domu dziecka itp. należy uzupełnić swoją edukację o kurs przygotowania pedagogicznego (3 semestry); By pracować w szpitalu lub oddziale psychiatrycznym należy ukończyć staż na tymże. Często zalecana jest również specjalizacja z psychologii klinicznej (w ramach studiów podyplomowych). By pracować w hospicjum i szpitalach onkologicznych zalecane jest zrobienie studiów podyplomowych na kierunku psychoonkologia. Cienie i blaski zawodu psychologa Bez wątpienia psycholog to wspaniały zawód. Jednak jest bardzo wymagający. Dlaczego? Otóż wykonywanie zawodu psychologa wiąże się z: Konieczność ciągłego doszkalania się i uczenia (pochłania to czas i pieniądze). Praca obciążająca emocjonalnie (łatwo o wypalenie zawodowe i stres, praca związana jest z dużą odpowiedzialnością). Konieczność dbania o swój stan psychiczny – psycholog jest swoim narzędziem pracy. Aby dobrze wykonywać swoje obowiązki powinien być w dobrej formie psychicznej i emocjonalnej. Potrzebę nieustannej edukacji można traktować zarówno jako plus, jak i minus – ja osobiście lubię zdobywać nową wiedzę i uczyć się, więc ten aspekt zawodu psychologa w zupełności mi odpowiadał. Jeśli chodzi o konieczność dbania o swoją psychikę i ryzyko wypalenia zawodowego dotyczy to w zasadzie każdego zawodu związanego z pomaganiem. Aby móc skutecznie pomagać innym, psycholog musi przede wszystkim zatroszczyć się o siebie. Stąd też psychoterapeuci i psycholodzy przechodzą własną psychoterapię i uczestniczą w superwizjach. Bycie dobrym specjalistom w tym zawodzie wymaga pracy również nad samym sobą – w przeciwieństwie do wielu innych zawodów nie wystarczy tu jedynie wiedza specjalistyczna. Czy warto iść na psychologię? Nie byłabym psychologiem, gdybym nie odpowiedziała: „To zależy”. Z pewnością jest to ciekawy kierunek studiów, gdyż człowiek i jego psychika to fascynujący, wciąż nie do końca poznany obszar. Jednak droga od zostania studentem psychologii do pracy jako psycholog jest długa i kosztowna. Ceny kursów, szkoleń i studiów podyplomowych są wysokie, a są konieczne do rozwoju zawodowego. Absolwent powinien odbyć roczny staż pod opieką doświadczonego psychologa, który najczęściej bywa… płatny. Płatny oznacza w tym przypadku, że trzeba za niego zapłacić. Stażysta nie dostaje wynagrodzenia. Warto o tym wspomnieć, gdyż niewielu studentów o tym wie. Biorąc pod uwagę wszystkie wyżej wymienione aspekty polecam studiowanie psychologii pasjonatom, którzy są gotowi przez pierwsze lata pracy zawodowej więcej wydawać na swój rozwój niż zarabiać oraz szkolić się przez całe życie. Zarobki psychologów są często postrzegane jako wyższe niż w rzeczywistości. A rzeczywistość jest szara: tylko niewielki procent psychologów zarabia naprawdę duże pieniądze. Są to najlepsi z najlepszych, którzy od wielu lat tworzą swoją markę. Jak rozkładają się zarobki psychologów można sprawdzić w raporcie: wynagrodzenie psychologa – raport. Reasumując – warto iść na psychologię, jeśli jest się przekonanym, że praca psychologa to jest właśnie to, co chce się w życiu robić. Jest to też dobra opcja dla tych, którzy do końca nie mają sprecyzowane, w jakim zawodzie chcieliby pracować w przyszłości, ale wiedzą, że chcą pracować z ludźmi. Jestem z pasji oraz zawodu psychologiem. Mój blog porusza kwestie zdrowia psychicznego i psychologii. Ponadto recenzuję książki psychologiczne oraz polecam filmy i seriale psychologiczne, więc znajdziesz tu sporo inspiracji. Na co dzień pracuję z osobami niepełnosprawnymi psychicznie i intelektualnie.
. 485 466 494 368 164 475 132 426